rendering. raytracing. cg. wiele nazw, ta sama (mniej więcej) technologia.
technologia używana od dawna służyła w założeniach do tworzenia foto-realistycznych grafik w komputerze. rozmieszczamy kilka obiektów na scenie, nadajemy im tekstury, światło, umieszczamy kamerę i robimy "zdjęcie".
jak to wyglądało widać było w filmach – terminator 2, jurrasic park. są filmy gdzie ta grafika z definicji ma wyglądać nierealistycznie (toy story i inne filmy dla dzieci), są takie gdzie ma wyglądać jak najlepiej (final fantasy). są też takie – i jest ich najwięcej, gdzie grafika komputerowa daje tylko efekty. coś dodatkowego, trudnego, bądź nierealnego do zrobienia – day after tomorrow, harry potter.
zawsze jednak przy dokładniejszym przyjrzeniu można się dopatrzyć gdzie jest granica między rzeczywistością, a wykreowanym sztucznie światem 3d.
czy jednak zawsze? autodesk pokazał krótki test – 10 zdjęć. trzeba tylko wybrać które z nich są zdjęciami, a które grafiką komputerową. mnie poszło podobno nie źle – 8 trafień. ale nie było to zbyt łatwe