=$

|

pojawił się fajny serwis – geolokacja połączona z google maps. podaje lokalizację twojego ip, ale możesz też wpisać dowolne inne.

dla mnie podaje warszawę, ale podobno w stanach potrafi podać czasem z lepszą dokładnością.

niektóre badania mówią, że 70% znaków drogowych jest ignorowane. z drugiej strony stawia sie ich miliony. czy koniecznie?

władze kilku miast w europie przeprowadzają test polegający na całkowitym usunięciu jakichkolwiek ograniczeń. zero znaków, świateł, pasów, nawet nie ma już rozróżnienia co jest jezdnią a co chodznikiem.

idea jaka jest za tym jest prosta – ludzie będą musieli bardziej uważać. patrzeć na innych. dzięki temu staną się życzliwsi.

na razie strefą wolną od znaków są małe miasteczka:

• ejby w danii
• ipswitch w anglii
• ostende w belgii
• makkinga w holandii

i jeszcze kilka innych.

utopia? może. ale działa. liczba wypadków od razu się zmniejszyła – i to znacznie. wynikami są zainteresowani amerykanie ale także przedstawiciele dużych miast w europie (w tym londynu!).

ponad rok temu świat się zachwycał koncepcją klawiatury optimus. potem się okazało, że był to tylko render i całość jest tylko i wyłącznie pomysłem, a nie produktem.

później – pojawiła się 3-klawiszowa klawiatura optimus, korzystająca z tego samego pomysłu – wyświetlaczy na klawiszach.

teraz – jesteśmy już blisko. 12 grudnia ma się rozpocząć przyjmowanie zamówień na 103 klawiszową klawiaturę. na razie jeszcze bez dodatkowych 10 klawiszy funkcyjnych z boku (będą tylko standardowe f1-f12), ale już podobno w pełni działającą.

ceny nie znamy, ale pogłoski mówią coś o 400$. sporo. ale może jednak warto?

sphere online judge to miejsce gdzie możesz pokazać innym ile jesteś wart lub po prostu sprawdzić sam siebie. prezentują ponad 1000 problemów do zakodowania. przyjmują odpowiedzi w praktycznie dowolnym języku. problemy są od prostych (wypisz wszystko co dostaniesz na wejście dopóki nie dostaniesz określonej wartości) bo mocno skomplikowane rzeczy jak rozwiązywanie puzzli, problemy trygonometryczne czy kryptograficzne.

polecam – choćby jako prysznic zimnej wody jeśli uważacie, że wszystko potraficie 🙂

i znowu kde-look.org dostarczyło materiał 🙂 tym razem tapeta/zdjęcie z polski.

dzisiejsza zagadka to praktycznie crosspost z grupy newsowej pl.comp.bazy-danych, ale nie pamiętam dokładnie kto to wtedy pisał – jak się odezwie to oczywiście dam linka.

pytanie jest relatywnie proste.

mamy dwie tabele:

CREATE TABLE tab_a (
pole_a TEXT,
pole_b TEXT
);

 CREATE TABLE tab_b (

     pole_c TEXT
);

wstawiamy do nich testowe dane:

INSERT INTO tab_a (pole_a, pole_b) VALUES ('a', '1');
INSERT INTO tab_a (pole_a, pole_b) VALUES ('b', '2');
INSERT INTO tab_a (pole_a, pole_b) VALUES ('c', '3');
INSERT INTO tab_a (pole_a, pole_b) VALUES ('d', '4');
 
INSERT INTO tab_b (pole_c) VALUES ('e');
INSERT INTO tab_b (pole_c) VALUES ('f');

na razie nic trudnego. teraz – zaraz podam zapytanie o które chodzi, proszę – nie wykonuj tego u siebie. postaraj się domyśleć co to zapytanie zwróci:

SELECT
*
FROM
tab_a
WHERE
pole_a IN ( SELECT pole_a FROM tab_b );

i teraz – co to zapytanie zwróci:

• nic, bo się wywali z błędem. jakim?
• nic, zwróci zero rekordów, ale błędu nie będzie.
• zwróci jakieś rekordy. jakie? ile?

prawda, że proste? na pewno?

to już nie news, ale obiecałem sobie, że skomentuję przy okazji robiąc “plug" do fajnego opowiadania.

tak więc – na fali tego, że samotność w sieci ma być w kinach, kupiłem i przeczytałem książkę (wersja zwana “tryptyk", z dodatkowym rozdziałem i listami od czytelników).

po pierwsze – o ile rozumiem dodanie dodatkowego rozdziału, o tyle listy od czytelników są dla mnie zupełną zagadką. są to w większości typowe maile – po 2-3 zdania, ostre poglądy, zero umotywowania. ot – takie wykrzyczane hasła poparcia lub zbluzgania wiśniewskiego.

co do samej książki – wszyscy wiedzą, że jest smutna. ale to co przeczytałem była wręcz kuriozalne. czytając “sws" miałem wrażenie, że czytam tekst oddany na konkurs: “największa ilość wzruszających historii w przeliczeniu na czas trwania opowieści".

koszmar. co kilka stron kolejny powód do płaczu i zastanawiania się nad okrucieństwem świata. może i nawet sprawnie napisane, ale w pewnym momencie zaczęło to być zabawne. “czy na następnej stronie główny bohater opowie historyjkę jak to mu kiedyś ulubiona żaba spadła z pudełka pod rower? (takie luźne nawiązanie do zabójczej broni 🙂 a może teraz dowiemy się, że bohaterka prawie uratowała kiedyś kotka nad którym znęcali się jacyś zwyrodnialcy – i oczywiście zaserwuje dokładny opis tego co mu zrobili?

dużo bardziej mnie wzruszyły teksty gdzie nie było takiego epatowania nieszczęściem. chociażby “love story" segala (ericha, nie stevena) czy mój absolutny faworyt – “cyberjoly drim" antoniny liedtke (to drugie można przeczytać online) – oba są dalekie od bycia “przyjemnymi, szczęśliwymi", a jednocześnie dzięki temu, że nie dowalają na każdej stronie jakąś smutną historyjką – są zdecydowanie realniejsze i lepsze w odbiorze.

co jeszcze mogę powiedzieć – książkę czytało się z przyjemnością. nie umęczyła (poza tymi “momentami"). ewidentnie autor umie pisać, choć zdecydowanie nie jestem w “targecie".

jeśli miałbym ją komuś polecić to facetom którzy chcą okazać swoją kobiecą stronę (łezka nad książką i już ma się opinię wrażliwego, mimo, że łezka tyczyła wydanych pieniędzy a nie czytanej historii). no i oczywiście kobietom które są spragnione czytania o wielkiej, wspaniałej, czystej miłości. i do tego nie lubią harlequinów – bo tam się wszystko tak cukierkowo dobrze kończy.

to jest wykres wartości akcji pewnej firmy:

jak widać – sporo w dół. ostatnio “senior vice president" rzeczonej firmy wysłał memo do managerów firmy informując o jego poglądach. w tym o tym, że w/g niego firma powinna zwolnić do 20% ze swojej ekipy prawie 10000 pracowników na świecie.

rzeczony senior vice president stwierdził, że firma nie ma pomysłu na rozwój starając sie być wszystkim na raz, kupując bez opamiętania inne firmy, mając jednocześnie sporo problemów wewnętrznych – przerosty biurokratyczne, pokrywające się kompetencje, brak jasnej struktury i podziału odpowiedzialności.

jaka to firma ma takie problemy? yahoo. kiedyś cudowne dziecko. firma która obronną ręką wyszła z pierwszej “bańki internetowej". a teraz – problemy. oczywiście – firma jest olbrzymia. z tej wysokości spada się długo, więc mają trochę czasu na poprawę sytuacji. ale czy na pewno zdążą? jako fana google'a, los yahoo jest mi praktycznie obojętny. ale jednak smutno patrzeć na problemy legendy.