select * from depesz;

sprzedaje samochod

sprzedaje swojego misia 🙂

jakby ktoś z was reflektował:

mitsubishi space star 1.3
kupiony 2001, w salonie, w polsce
jestem pierwszym właścicielem
serwisowany w aso (najpierw auto-gt na bielanach, ostatnio w mitcarze na spornej (warszawa))
przejechane niecałe 100000km
abs
2 poduszki
klimatyzacja
radio z odtwarzaczem kaset
w pełni sprawny
ani ja ani nikt inny nie palił w środku

samochód nie ma jednego kołpaka (lewy przód) i ma lekko wgięty zderzak i klapę (słupek przy trawniku – nie śmiecić, czy coś takiego). wgięcie jest minimalne, w niczym nie przeszkadza (można bezproblemowo zamykać i otwierać klapę bagażnika), lakier nawet nie odszedł od blachy. jest też ryska przy przednim lewym reflektorze oraz ktoś próbował otworzyć zamek w drzwiach.
jeśli ktoś z was jest chętny – proszę o kontakt. jakos się umówimy na oględziny/próbną jazdę.

cena – hmm .. na allegro chcą 26 tys lub 31.5 tys. jestem bardziej realistą – za 24 tys. oddam w dobre ręce 🙂

aha. – częste pytanie: czemu sprzedaję. bo pora nadeszła. serio. jeżdżę nim 5 lat, i pora wymienić. no i chciałbym coś większego.

youtube dla dorosłych

serwis youtube zna praktycznie każdy. każdy może uploadować film, otagować względem tego co zawiera i dać innym by oglądali i oceniali.

jednym z minusów (dla niektórych) jest fakt iż youtube ma dość restrykcyjną politykę nt. tego co może a co nie może być uploadowane.

na przykład nie można wgrywać pornografii. aby pomóc ludziom którzy kręcą swe prywatne życie na video i chcieliby się tym podzielić – powstał serwis pornotube.

funkcjonalnie jest praktycznie identyczny. każdy może wgrywać, odtwarzania flashem, tagi, oceny, linki, elementy social networking. tylko content trochę inny 🙂

najdroższe domy na świecie

mój poniekąd ulubiony serwis podał kolejne interesujące zestawienie – listę najdroższych na świecie domów.

całej listy nie będę cytował – nie ma sensu, chętni mogą poczytać. powiem jedynie iż najdroższy dom jest w anglii i jest wart 139 milionów dolarów (75 milionów funtów). ma 103 pokoje, 5 basenów, kino na 50 osób, korty do squasha i tenisa, tor do bowlingu (kręgle? jak to się po polsku nazywa) i podgrzewaną, marmurową, drogę dojazdową.

perl hacks – hit czy kit?

w firmie mamy kupioną książkę “perl hacks" napisaną przez chromatic‘a z damianem conwayem i curtisem poe.

książkę czytał znajomy, przeczytał. trafiła do mnie.

otworzyłem na chybił – trafił. i znalazłem taki o to kawałek:

zaczęło się od tego, że funkcja open() zwraca kod błędu. a lepiej by było by zwracała exceptiona.

rozwiązanie z książki:

use File::Exception;
sub open_file {
my ($name, $mode) = @_;
open my $fh, $mode, $name or File::Exception->throw( "file" => $name, "mode" => $mode, "error" => "$!" );
return $fh;
}

no i potem wszędzie w kodzie zamieniamy open(…) na open_file(…).

eh. i to ma być efektywne programowanie?

jakie widzę z tym problemy?

konieczność doinstalowania nowego modułu. nie jest to problem per se, ale niepotrzebna czynność
konieczność modyfikowania kodu – zamiana wszędzie open na open_file
jeśli gdziekolwiek robimy własną obsługę błędu open() to nie możemy zamienić na open_file
jeśli gdziekolwiek używamy open() do np. czytania z pipe'a, to też nie możemy zamienić

ogólnie – przerobienie istniejącego kodu w/g tej regułki uważam, za całkowitą porażkę.

a jak zrobić to sensownie? użyć standardowego w perlu modułu fatal:

use Fatal qw(open);

i to wszystko. nie trzeba przerabiać kodu – wystarczy jedna deklaracja. a jeśli gdzieś mamy własny handling? wystarczy zmodyfikować use'a:

use Fatal qw(:void open);

no i dodatkowo – fatal potrafi obsłużyć nie tylko open. zasadniczo można przez niego zrobić exceptiony do praktycznie każdej funkcji/builtin'a.

i w ten oto sposób zraziłem się do książki poprzez przeczytanie losowego kawałka. zobaczymy co będzie dalej.

monopoly porzuca gotówkę

monopoly – jedna z najpopularniejszych gier planszowych, na której wychowały się już pokolenia – przechodzi olbrzymią zmianę.

w najnowszym wydaniu nie będzie już banknotów!

zamiast nich będą karty kredytowe i czytnik do nich. producenci – firma parket brothers, podpisali umowę z visą, dotyczącą zaprojektowania kart do nowej gry. karty oczywiście nie będą działać w normalnych punktach, ale w grze tak.

do gry będzie dołączony czytnik/kalkulator umożliwiający korzystanie z kart.

zmiana jest interesująca. przyczyny oczywiste – coraz mniej ludzi używa gotówki. ale czy to się przyjmie? i jak szybko narodowe wydania podchwycą ten pomysł?

pojawia się drobny problem – standardowa wersja gry kosztuje około 13 funtów. nowa, bez banknotów, ale z kartami i czytnikiem, będzie blisko dwukrotnie droższa!

amd i ati – wreszcie oficjalnie razem

od kilku miesięcy słychać było plotki teraz plotki stały się rzeczywistością. amd i ati łączą się.

oczywiste są plusy – obie firmy robią podobne rzeczy, ale mają inny rynek, więc połączenie ma sens ekonomiczny w kontekście cięcia kosztów.
ale co z tym co połączenie da zwykłym użytkownikom?

czy procesory amd będą lepiej działały z gpu ati? jak tak, to fatalnie. lubię amd, natomiast grafikę nvidia ma w/g mnie lepszą. i gdyby miało się, okazać, że aby mieć dobrą grafikę muszę mieć nvidię z intelem – to amd finalnie przegra.

połączenie ma sens dla użytkowników tak naprawdę w jednej prostej rzeczy – możliwe staną się układy wielordzeniowe, o różnych funkcjach rdzeni. np. 2 rdzenie cpu i 2 rdzenie gpu w jednej kostce.

czy takie rozwiązania się pojawią? kiedy? ile to będzie kosztować?

permanent marker + tablica suchościeralna = ?

kiedyś zdarzyło się mnie. widziałem jak zdarzało się innym. chwila nieuwagi i mamy na tablicy suchoościeralnej śliczny nowy napis. zrobiony “permanentem". jak to zmyć?

standardowe metody: spirytus, zmywacz do paznokci – mają swoje wady – główną jest oczywiście zapach.

okazało się, że starcie takiego napisu jest proste. wystarczy:

w miejscu gdzie jest permanent napisać coś zwykłym markerem do tablic suchościeralnych
zetrzeć

działa cudownie. proste i skuteczne.

kill bill – nowe filmy

(jakoś mi ostatnio tematyka zeszła na filmy. nie wiem czemu. postaram się nadrobić technologicznie 🙂

klejny news z comic con 2006. quentin tarantion powiedział, że po zakończeniu prac nad “death proof" (dowód śmierci?), zacznie pracę nad dwoma nowymi filmami z serii kill bill'a. oba będą animowane. pierwszy z nich będzie prequelem killbill vol1 i będzie opowiadał historię bill'a. drugi natomiast nową historią głównej bohaterki (może jakieś wydarzenia post-kill bill v2?).

jako miłośnik tarantino w ogóle i kill bill'a w szczególe – czekam niecierpliwie. choć pewnie to kilka lat minie zanim będę miał szansę obejrzeć 🙁

wimbledon

właśnie obejrzałem w telewizji film “wimbledon" z paulem bettany (silas w kodzie leonarda da vinci) i kirsten dunst (dziewczyna spider-mana).

i spodobał się.

film jest komedią romantyczną. jest romans. jest komedia – muszę przyznać, że dużo zabawniejsza niż się spodziewałem.

film oparty jest na sprawdzonym schemacie – weteran sportu XXX gra mecz/turniej ostatniej szansy. zawsze przegrywał, a teraz dzięki miłości odnajduje siebie i odzyskuje wiarę w swoje umiejętności. bla bla bla.

motyw jest zasadniczo nieistotny. ten sam został użyty w tin cup z costnerem i rene russo. i o ile tamten film uznałem za porażkę (choć może to dlatego, że jakoś nie przepadam za costnerem), to wimbledon mi się naprawdę podobał.

jak macie w wypożyczalni lub wasza kablówka oferuje canal+ film, obejrzyjcie – świetny film na wieczór z kobietą/mężczyzną waszego życia. sporo pozytywnej energii przekazanej w przyjemnie oczywisty sposób.

przydatne moduły : io::prompt

jakiś czas temu dosyć przypadkowo dowiedziałem się o istnieniu modułu io::prompt.

gdy zacząłem go używać, nie był jeszcze widoczny “tak po prostu" w cpanie, trzeba było instalować przez install DCONWAY/IO-Prompt-

od tamtej pory moduł został już całkiem upubliczniony i wystarczy install IO::Prompt w shellu cpanowym by móc sie nim cieszyć.

co dokładnie moduł oferuje? uproszczone wprowadzanie danych.

czyli tak naprawdę co?

tak naprawdę do sporo. trzeba by poczytać mana by wszystko ogarnąć, ale tak z grubsza pokażę:

$ perl -e 'use IO::Prompt; my $q = prompt "się nazywasz, ? "; print "[$q]\n"'

miłe. zwracam uwagę, że $q nie ma znaku “enter" na końcu – prompt autoamtycznie chompuje. da się to wyłączyć oczwiście.

$ perl -e 'use IO::Prompt; my $q = prompt -p => "hasło: ", -e => "*"; print "[$q]\n"'

hmm .. proste i przyjemne wprowadzanie hasła. bez znajomości trybów terminali itd.

$ perl -e 'use IO::Prompt; my $q = prompt -p => "hostname: ", -d => "localhost"; print "[$q]\n"'

domyślna wartość odpowiedzi 🙂

$ perl -e 'use IO::Prompt; my $q = prompt -p => "wybierz: ", -m => ["depeche mode", "guns n roses", "metallica"]; print "[$q]\n"'

proste menu.

$ perl -e 'use IO::Prompt; my $q = prompt -p => "ile masz lat: ", -i; print "[$q]\n"'

prościutka walidacja typu – czy to integer.

możliwości jest więcej. można wstawiać własne walidatory odpowiedzi. można czyścić ekran przed pytaniem. można przyjmować wartości z stdin lub wymuszać przyjmowanie tylko z terminala (co powoduje, że nie działa coś jak echo 12 | perl -e …), można przyjmować tylko pojedynczy znak, można nawet emulować działanie wolnej linii transmisyjnej między kompem a klawiaturą.

w pełni polecam każdemu kto kiedykolwiek napisać coś co musiało odpytywać usera o cokolwiek na konsoli.